بریده‌ای از کتاب پادشکننده: آنچه از بی نظمی بهره می برد اثر نسیم نیکولاس طالب
1404/5/17
صفحۀ 104
ما انسان‌ها آن چیزی را که ملموس نیست، خوار می‌شماریم. خیلی راحت تحت تاثیر کودک گریانی قرار می‌گیریم که در تلویزیون می‌بینیم تا هزاران نفری که در جاهای دیگر می‌میرند ولی به تلویزیون اتاق نشیمن ما راه پیدا نمی‌کنند. یکی از آن‌ها تراژدی است و دیگری آمار. رسانه چیزها را بدتر می‌کند چون از شیفتگی نابخردانه ما نسبت به حکایات و عطشمان برای حکایت‌های شورانگیز سواستفاده می‌کند و به این ترتیب، باعث تبعيض و بی‌انصافی زیادی می‌شود. در حال حاضر هر ۷ ثانیه یک نفر از دیابت می‌میرد اما اخبار فقط درباره قربانیان طوفان‌ها و خانه‌هایی که ویران می‌شوند صحبت می‌کند.
ما انسان‌ها آن چیزی را که ملموس نیست، خوار می‌شماریم. خیلی راحت تحت تاثیر کودک گریانی قرار می‌گیریم که در تلویزیون می‌بینیم تا هزاران نفری که در جاهای دیگر می‌میرند ولی به تلویزیون اتاق نشیمن ما راه پیدا نمی‌کنند. یکی از آن‌ها تراژدی است و دیگری آمار. رسانه چیزها را بدتر می‌کند چون از شیفتگی نابخردانه ما نسبت به حکایات و عطشمان برای حکایت‌های شورانگیز سواستفاده می‌کند و به این ترتیب، باعث تبعيض و بی‌انصافی زیادی می‌شود. در حال حاضر هر ۷ ثانیه یک نفر از دیابت می‌میرد اما اخبار فقط درباره قربانیان طوفان‌ها و خانه‌هایی که ویران می‌شوند صحبت می‌کند.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.