بریدۀ کتاب

انسان بدون عزت نفس بسیار حقیر است، عزت نفس مثل اهرم ارشمیدس است که با آن میتوان دنیا را از جایش تکان داد ، ولی در عین حال تنها آن کسی لایق نام انسان است که عزت نفس خود را مهار کند؛ همان طوری که راکب بر مرکوب خود غلبه دارد . کسی که فردیت خود را فدای منافع اجتماع کند.... خودخواهی انتحار است. کسی که صرفاً خودش را دوست دارد مثل تک درخت بی ثمری خشک می شود، ولی عزت نفس مانند تمایل پرشور به تکامل، سرچشمه ی همه ی کارهای عظیم است... بله! انسان برای این که حق ابراز وجود داشته باشد باید خودخواهی فردی لجوجانه ی خود را خرد کند!