بریده‌ای از کتاب هشت و چهل و چهار اثر کاوه فولادی نسب
1403/3/8
صفحۀ 124
به گواهی سنگ‌ها همه آدم‌هایی که مرده بودند، یا دلبند بودند یا دلسوز یا مهربان؛ انگار آدم‌های نامهربان بی‌خیال نمی‌میرند. از گورشان که توی گورستان خبری نبود. جوان‌ها هم همه ناکام بودند؛ انگار فقط توی تخت‌خواب می‌شود از زندگی کام گرفت، یا اگر کسی بعد فتح تخت‌خوابی مرد، دیگر جوان بودنش اهمیتی ندارد.
به گواهی سنگ‌ها همه آدم‌هایی که مرده بودند، یا دلبند بودند یا دلسوز یا مهربان؛ انگار آدم‌های نامهربان بی‌خیال نمی‌میرند. از گورشان که توی گورستان خبری نبود. جوان‌ها هم همه ناکام بودند؛ انگار فقط توی تخت‌خواب می‌شود از زندگی کام گرفت، یا اگر کسی بعد فتح تخت‌خوابی مرد، دیگر جوان بودنش اهمیتی ندارد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.