بریده‌ای از کتاب رنج های ورتر جوان اثر یوهان ولفگانگ فون گوته

یک سلولِ سوت و کور⚫و پشمینه‌ای زبر و شالی از خار چه‌ بسا لذت‌هایی باشند که جانِ من در شوقشان می‌سوزد!🔥💔 بدرود👋🏻… جز گور (پایانی) برای این (رنج‌ها) نمی‌شناسم.🖤🍁