بریده‌ای از کتاب عصر دوپامین اثر آنا لمبکی
1404/5/14
0.0
صفحۀ 30
همه ما از درد فرار می‌کنیم. بعضی‌ها قرص می‌خورند. بعضی‌ها صبح تا شب خود را در برنامه‌های تلویزیونی و فیلم غرق می‌کنند. بعضی‌ها هم رمان‌های عاشقانه می‌خوانند. ما تقریبا هر کاری می‌کنیم تا حواسمان را از خودمان پرت کنیم. با این حال به نظر می‌رسد تمام این تلاش‌ها و کارها برای فرار از درد، در نهایت باعث بدتر شدن دردمان شده باشد.
همه ما از درد فرار می‌کنیم. بعضی‌ها قرص می‌خورند. بعضی‌ها صبح تا شب خود را در برنامه‌های تلویزیونی و فیلم غرق می‌کنند. بعضی‌ها هم رمان‌های عاشقانه می‌خوانند. ما تقریبا هر کاری می‌کنیم تا حواسمان را از خودمان پرت کنیم. با این حال به نظر می‌رسد تمام این تلاش‌ها و کارها برای فرار از درد، در نهایت باعث بدتر شدن دردمان شده باشد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.