بریده‌ای از کتاب ترجمه کامل نهج البلاغه: سخنان جاویدان علی علیه السلام اثر داریوش شاهین
1404/1/21
صفحۀ 89
آنکه در تسلیم، کنج عزلت گیرد و معتکف نشیند، همچون آبی است که راکد بماند و بوی تعفن پذیرد ویا مانند لقمه ای گلوگیر و خفقان زا باشد. آنکه میوه نارس را نا به هنگام از شاخه چیند، به سان کسی است که در زمین دیگری بذر افشاند و خرمن خواهد.
آنکه در تسلیم، کنج عزلت گیرد و معتکف نشیند، همچون آبی است که راکد بماند و بوی تعفن پذیرد ویا مانند لقمه ای گلوگیر و خفقان زا باشد. آنکه میوه نارس را نا به هنگام از شاخه چیند، به سان کسی است که در زمین دیگری بذر افشاند و خرمن خواهد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.