بریدۀ کتاب

زندگی درست از کنارت میگذره و آخرش چیز های ساده ای رو از دست میدی،اون لحظه هایی که بنظرت مهم نیستن؛ولی راستش هستن.لحظه هایی که باعث میشن هر چیز دیگه ای رو فراموش کنی.درست مثل وقت هایی که مینویسی.از نوشتن هدفی نداری.مینویسی چون ازش لذت میبری.مینویسی و نمی خوای به جای خاصی برسی.