بریده‌ای از کتاب به امید دل بستم اثر لان کالی

نوجوانان به اندازه بچه ها سازش نمی‌کنند. آنها هویت فردی، آرمان ها و رویاهایی دارند. گاهی اوقات والدین از این استقلال و خود مختاری به خود می لرزند. آنها دوست دارند به همان بچه کوچولویی که به دنیا آورده اند چنگ بزنند، هرچیزی که برخلاف میل آنها باشد، از نظر آنها خودسری و خیرگی است. بنابراین زمانی که کودک ترجیح می‌دهد بخواند و بنویسد به جای اینکه پا جای پدرش بگذارد، خشونت بروز می‌کند. زمانی که کودک در ذهن خود گرفتار می‌شود. مادر و پدرش در انتها نشان از افزایش سن کودک می‌دانند🍃🌑🌨️.😅