بریدۀ کتاب

روشنا

1403/7/12

ناشناس
بریدۀ کتاب

صفحۀ 327

آخ که ما چه‌قدر می‌توانستیم خوش‌بخت باشیم! آخر برای چی این جماعت این‌قدر عصبانی و درگیرند و از هم متنفرند؟ چه‌قدر دلم می‌خواست یک‌روز بنشینم و همه‌چیز را خوب حالیشان کنم! چه‌قدر دلم می‌خواست حقیقت واقعی را با آنها درمیان بگذارم! آه، ای خدا!

آخ که ما چه‌قدر می‌توانستیم خوش‌بخت باشیم! آخر برای چی این جماعت این‌قدر عصبانی و درگیرند و از هم متنفرند؟ چه‌قدر دلم می‌خواست یک‌روز بنشینم و همه‌چیز را خوب حالیشان کنم! چه‌قدر دلم می‌خواست حقیقت واقعی را با آنها درمیان بگذارم! آه، ای خدا!

92

6

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.