بریده‌ای از کتاب به اندازه حرف زدن اثر فائزه نوری

ما نباید از همکاران خود متنفر باشیم چون دوستان ما نیستند و نباید به اشتباه گمان کنیم دوستان ما هستند. ما باید دنیای کار را ببخشیم که ما را بین آدم بودن و آدم آهنی بودن گیر انداخته است.