بریده‌ای از کتاب دو قرن سکوت: سرگذشت حوادث و اوضاع تاریخی در دو قرن اول اسلام اثر عبدالحسین زرین کوب
1402/6/13
صفحۀ 1
با این همه دولت ساسانی به رغم شکوه و عظمت ظاهری که داشت، روی به پستی و پریشانی می‌رفت. در پایان سلطنت نوشیروان، ایران وضعی سخت متزلزل داشت. سپاه یاغی بود و روحانیت روی در فساد داشت. فسادی که در وضع روحانیون بود، از قدرت و نفوذ موبدان برمی‌خاست و موبدان در ریا و تعصب و دروغ و رشوه غرق بودند. ... بدین‌گونه سپاهیان یاغی و روحانیان فاسد را پروای مملکت‌داری نبود و جز سودجویی و کامرانی خویش اندیشه‌ای دیگر نداشتند. ... بنابراین مملکت بر لب بحر فنا رسیده بود و یک ضربت کافی بود که آن را به کام توفان حوادث بیفکند. این ضربتی بود که عرب وارد آورد و مدت دو قرن دراز کشوری آباد و آراسته را عرصه دردناک‌ترین توفان حوادث کرد.
با این همه دولت ساسانی به رغم شکوه و عظمت ظاهری که داشت، روی به پستی و پریشانی می‌رفت. در پایان سلطنت نوشیروان، ایران وضعی سخت متزلزل داشت. سپاه یاغی بود و روحانیت روی در فساد داشت. فسادی که در وضع روحانیون بود، از قدرت و نفوذ موبدان برمی‌خاست و موبدان در ریا و تعصب و دروغ و رشوه غرق بودند. ... بدین‌گونه سپاهیان یاغی و روحانیان فاسد را پروای مملکت‌داری نبود و جز سودجویی و کامرانی خویش اندیشه‌ای دیگر نداشتند. ... بنابراین مملکت بر لب بحر فنا رسیده بود و یک ضربت کافی بود که آن را به کام توفان حوادث بیفکند. این ضربتی بود که عرب وارد آورد و مدت دو قرن دراز کشوری آباد و آراسته را عرصه دردناک‌ترین توفان حوادث کرد.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.