بریده‌ای از کتاب موبی دیک، یا، نهنگ بحر اثر هرمن ملویل

پیشروی مداوم باز ناپیموده در زندگی وجود ندارد؛ اینگونه نیست که از مراتب ثابت پیش برویم و در مرتبه آخری متوقف شویم: _از طلسم نابه‌خود نوباوگی، ایمان بدون اندیشه دوران کودکی، تردید دوران نوجوانی (سرنوشت مشترک)، سپس شکاکیت، پس از آن کفر، عاقبت هم آرمیدن در آرامش اگر، یعنی آرامش توام با تامل دوران بلوغ. اما همین که به آخر برسیم، دور را از سر می‌گیریم؛ و از نو می‌شویم نوباوه و نوجوان و بالغ و اگر، و از سر نو تا قیام قیامت.