بریده‌ای از کتاب آتش، بدون دود: گالان و سولماز، درخت مقدس، اتحاد بزرگ (کتابهای اول، دوم و سوم) اثر نادر ابراهیمی

نصیحتم کن، دلالتم کن، ارشادم کن، و بگو که مرگ، حق است و مرگ مادر، بخش کوچکی از حق؛ اما هرگز مخواه که بر مزار تازه آب خورده‌ی مادرم، زار نزنم و مویه نکنم. همدردی کن، دلداری بده، نوازش کن اما هرگز مگو که گریستن دردی را درمان نخواهد کرد. گریستن به‌خاطر شفای انسان نیست، به‌خاطر وفای انسان است.