بریده‌ای از کتاب تولستوی اثر اشتفان سوایگ

تولستوی رهرو راه عارفانی همچون غزالی، مولانا، و سید حیدر آملی بود. همۀ این بزرگان در یک مطلب اشتراک داشتند و آن اینکه به لحاظ احتشام و سعادت دنیوی و مقامات اجتماعی در جامعۀ خویش در حد عالی قرار داشتند؛ اما در «آنِ» ملکوتی، فکری در جان آنان القا گردید که پرسش مهم فلسفی در تمام دوران‌های فلسفه بود: معنای زندگی چیست؟