بریده‌ای از کتاب انسان الهی اثر محمدصادق حائری شیرازی
1404/1/18
صفحۀ 20
ای خوش آن سنگی که به گلدان های طبیعت و خودیت ما خورد و آن همه را به یکجا بشکند و آزادمان سازد و مصیبت ها و سختی ها و رنج ها و تلخی ها همان سنگ ها هستند که گلدان های تعین و طبیعت ما را می شکنند.
ای خوش آن سنگی که به گلدان های طبیعت و خودیت ما خورد و آن همه را به یکجا بشکند و آزادمان سازد و مصیبت ها و سختی ها و رنج ها و تلخی ها همان سنگ ها هستند که گلدان های تعین و طبیعت ما را می شکنند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.