به نسبت جلدهای قبلی برام‌نکات قابل استفاده تری داشت.وسر اون یه دونه ستاره ام طبق معمول برای اینه که سخنرانیا غالبا ناقص ضبط شدن  و آخرشون بازه. 
میدونین چی این کتابای آشنایی با قرآنا برام جالبه. این که تا دو سه سال پیش من نزدیک ده سال ماه رمضونا قرآن میخوندم و ختم میکردم. خیلی هم قرائت و اینا رو دوست میداشتم و اینطور نبود که غریبه باشم با قرآن.
درسته اغلب مفاهیمی که میگن رو قبلا شنیدم ولی این که این مفاهیم در قرآن بوده و بعضی مسائل انقدر واضح و دقیق در قرآن بیان شده رو نمیدونستم‌. و انقدر این برام جای تعجب داره که گاهی وسط کتاب میرم قرآن رو باز میکنم ببینم واقعا این آیه تو قرآنه یا نه و معنیش همین میشه واقعا..
خلاصه که آه از غریبی قرآن بین ما
      

        فوق العاده مطالب مهمی مطرح شده بود. بیشتر به بیان تفاوت انسان الهی و انسان مادی یا طبیعت گرا پرداخته شده. توضیحات خوبی راجع به نحوه ی انتخاب راه داده شده. تنها ایراد کتاب یک مقدار پراکندگیه . من سوال کردم گفتن به همین علت پراکندگی مطالب این‌کتاب جدا جدا در کتاب های دیگه آیت الله به خصوص راه رشد اومدن و دیگه این کتاب تجدید چاپ نشده. 
خوشحالم از خوندنش و استفاده کردم...
      

         حقیقتا فکر میکنم چون خودم و اطرافیانم درگیر بازی های رایانه ای نبودیم ، انقدر مهم نمیدونم این مسئله رو که ۲ جلد از این مجموعه بهش اختصاص داده بشه. حقیقتا به نظرم جلد قبلی کافی بود ..
 در این کتاب به پیامدهای جسمی، روحی  و تربیتی بازی ها پرداخته شده بود.
به تاثیر این بازی ها روی روابط کودک با خودش و طبیعت و خدا و مردم و خانواده و شیطان و ‌....
در انتها هم راهکارهایی داده شده بود
به قول خود نویسنده کتاب ازادی و بازی که جلد ۳ و ۴ بودن کامل توضیح داده راهکارها رو و اگر  اجرا بشن دیگه اصولا مشکلی در این زمینه پیش نخواهد اومد
      

        پس از ۶۳ روز به‌پایان رسید. خب حقیقتش من از کتاب انتظار داشتم از نظر انسان شناختی بررسی بکنه که چی میشه انسان میره سمت دین. ۷۰ صفحه اول همین رو توضیح داده بود ولی من انتظار داشتم یکم عمیق تر و دقیق تر بررسی کنه. خیلی کلی نظریات رو گفته بود درحالیکه من انتظار بیشتری داشتم که عمیقا تحلیل کنه . بقیه ی کتاب هم مثلا آیین و نمادها و مناسک رو از نظر انسان شناختی بررسی کرده بود ولی واقعا ضعیف بود. در کل کتاب اونچه که میخواستم نبود. من میخواستم یک تحلیل و بررسی خوب راجع به این موضوع از نویسنده های غربی بخونم و برای همین این کتاب رو انتخاب کردم. ولی خوب نبود.اگر مورد دیگه ای به ذهنتون میرسه که خوبه خوشحال میشم معرفی کنید
      

        این کتاب رو ۷ سال پیش خوندم :)... ترم های اول پرستاری...آخ که چقدر اون روزا که بیمارستان میرفتم لحظه به لحظه ی این کتاب میومد جلوی چشمم‌. بیمارهایی که اینتوبه بودن همیشه برام بولد بودن. بیمارهایی که اصولا باید بخش مراقبت های ویژه میبودن ولی خب :)))  به علت کمبود جا و مدیریت ناصحیح تو بخش ENT (گوش حلق بینی) بودن 
چقدر به چشم دیدم خسته شدن همکارام از طولانی شدن مدت بستری تخت ۱۸رو و شوخی هایی که روز فوت شدنش میکردن که دیگه راحت شدن ! و انگار با هر شوخی قلب منو از جادرمیاوردن
چقدر دیدم اونی که تو بخش به بیمار خود گوش فرا میداد در نهایت همونی بود که بخاطر کم شدن مشقای گزارش پرستاریش توبیخ میشد و متهم میشد به کم کاری. درحالیکه در حال رفع نیازهای بیماری بوده که از اظهار نیازش هم عاجزه.
خدا اموات رئیس دانشکده مون رو بیامرزه که اون موقع کلی تلاش کرد این کتاب رو بچه ها بخونن و چند باری خانم الهی رو آوردن دانشکده
چه آیدا الهی ها که نفسی براشون نموند که روایت کنن از بلاهایی که سرشون اومد
یه بخشی از من همیشه خودش رو بخاطر رها کردن پرستاری سرزنش میکنه...
الحمدلله میشناسم همکاران و دوستانی رو که به معنای واقعی کلمه پرستارن
      

        هر لحظه که میخوندم یاد سریال شهرزاد میفتادم و تئاتر اتللو... (وسوسه شدم باز برم ببینم سریالو)
داستان رو قبل خوندن میدونستم و برام تازگی نداشت. با خواهر کوچیکه همخوانی میکردیم و بیشتر واکنش های عزیزدلم برام جذاب بود تا کتاب.
به تصویر کشیدن اوج بیچارگی آدمی تو شک و بدگمانی به خوبی انجام شده بود . ولی راستش رو بخواید داشتم فکر میکردم چرا باید انقدر سر و صدا کرده باشه و معروف شده باشه. از نظر متنی و داستانی چیزی نیست که کس دیگه نتونه بهترش رو بنویسه.
فلسفه ی مشهور شدن ها رو هیچوقت درک نکردم.
بهرحال خوندنش برام عذاب آور نبود و روون گذشت و جاهاییش هم چسبید. ولی صرفا خوندمش که از قفسه ی درحال خوندن بیاد بیرون و سنگینی نکنه رو دوشم..
در نهایت هم امان از اتللو ها و یاگوها 
اتللو همون قدری مقصره که یاگو
چرا باید اعتمادت به یکی بیشتر از اعتمادت به زنت باشه آخه مرد
وای که چه دسدمونا ها به اسم غیرت توسط اتللو ها به قتل رسیدن.قتل روح کم از قتل جسم نداره واقعا...
      

        فوق العاده بود. بخونید. بخونید . بخونید
هییچ مطلب زردی نداشت. باورم نمیشه یه کتاب بالاخره تونست اونچه که راجع به زندگی مشترک تو ذهنم بود رو انقدر دقیق و خوب بنویسه. 
اگر بخوام خلاصه ای از روند کتاب رو بگم اینطوره که در ابتدا توضیح میده که منظورش از فریاد زدن چیه. که اصلا بلند کردن صدا نیست و  هرگونه کنش از روی احساسات فریاد  تلقی میکنه
بعد چند باور غلط رایج راجع به زندگی مشترک رو میگه مثل یکی شدن به صورتی که خودی در میان نباشه و ۲ مورد دیگه
بعد شروع میکنن و روش بدون فریاد رو توضیح میدن که قسمت اعظم روش اینه که خودتون رو بازنمایی کنید. یعنی خودتون ، احساستون ، افکارتون و ... رو بروز بدید به طرف مقابلتون و بیان کنید تا بتونید صمیمی بشید و تصمیم درست بگیرید و رشد کنید
این روش رو در مسائل مختلف مثل امور خونه ، مسائل مالی و رابطه ی جنسی مطرح میکنه و برای هرکدوم هم مثال هایی از مشاوره هاش میاره
در انتهای کتاب هم راجع به عشق و تعهد صحبت میکنه که به نظرم بهترین نتیجه گیری ای هست که میشد در انتهای کتاب آورد 
واقعا فوق العاده بود و چه مجرد هستید چه متاهل بخونیدش به نظرم
عالی بود 
عالی
اون نیم ستاره کمتر هم فقط برای این هست که یه قسمتایی تکرار زیاد داشت
      

        مثل جلدهای قبلی خیلی دقیق و کامل بلایی که سر بچه ها میاد با بازی های رایانه ای رو توضیح داده بود. اون یه ستاره ی کم برای تکرار شدن مطالبه. و مورد دیگه هم این که بعضی جاها استفاده از آیات و روایات در متن زیاد میشه که به نظرم نقشی در فهم مطلب نداره و میشد در پاورقی بهشون اشاره کرد . 
فقط راجع به بازی های رایانه ای نیست و مطالبی که گفته شده رو میشه به فضای مجازی و رسانه تعمیم داد و استفاده کرد.
      

        ۱۰ صفحه در روز مگه چیه که نخوندمش و این همه طول کشید. اونم به این شیرینی....
کاش نوارها کامل بود . حیف که در دسترس نیست و بعضی جاها افتاده...
در کل شهیده و قرآن و جز شیرینی چیزی نداره 
      

        ۴ ۵ سال پیش خوندمش. قشنگ بود :) مخصوصا وقتی میشد بعدش برم بشینم کنار مزار شهید عزیز و دوره کنم کتاب رو...دلتنگ تهران و بهشت زهرام :(
      

        حقیقتا انقدر مدت زیادی میگذره از خوندنش که هیچی یادم نمیاد.  فقط میدونم پشیمون بودم که خریدمش.  و یادمه خیلی بی دلیل و صرفا چون ارزون بود خریدم😂
      

        خیلی بی معنی بود. واقعا خوشحالم که‌تموم شد و دیگه قرار نیست بخونمش. نسخه ی خام و نپخته و سازمان نیافته ی انسان در جستجوی معنا بود. آخرای کتاب که مثلا سعی کرده بود معنا درمانی رو توضیح بده واقعا بی معنی بود و پراکنده و به درد نخور. اوایلشم که صرفا یه سری داستان تکراری بود که هیچ جذابیتی هم‌در نحوه ی بیانش نبود. خلاصه کاش هرگز این کتاب رو انتخاب نکرده بودم بینندگان عزیز. 
      

        خارج از لیست مطالعه ام بود و به لطف منظم شدن مطالعه هام تونستم بخونمش. این کتاب می تونست خیلی بهتر از این ها باشه. چرا؟ چون بخش داستانی کتاب خیلی ضعیف بود. انقدری که تمایلت به خوندن رو مدام کم می کرد. چون فکر میکردی داری متن سخنرانی میخونی. در زمینه ی حجاب و اطلاعات توش خیلی خوب و کامل بود. این که همه ی مطالب منبع داشت و از منابع اسلامی ، ایرانی و غربی و جهانی استفاده کرده بود خوب بود. ولی خب داستان زندگی یک دختر آمریکایی نبود اصلا. داستان نبود اصلا. حیف. این مطالب میتونست در قالب داستان خوبی مطرح بشه که بشه کتاب رو به نوجوون هایی که همین طوری حاضر نیستن پای حرفای ما بشینن هدیه داد. ولی قالب کتاب همون سخنرانی هاست و دارای جذابیت خیلی کم. بعضی جاهاش انقدر خسته کننده می شد که چشمی رد میکردم. چرا؟ مطالب خوب نبود؟ بود‌ . چون انتظار داستان داشتم. نه صرفا بمباران اطلاعات. 
      

        جرعه جرعه باید این می ناب رو سر کشید :)
      

        کتاب پنجم

در یک کلام فوق العاده بود و ضروری برای هر والدی.
نه تنها برای تربیت فرزند بلکه برای تربیت خودمون و نجات خودمون از اسارت تلوزیون و رسانه.
خب تو کتاب اول نقش چشم و نگاه رو در زندگی توضیح میده که همین بس که چشم تعیین می‌کنه دل کجا بره و عقل چیکار کنه
بعد مشکلات جسمی ناشی از تلوزیونی شدن بچه ها رو با اتکا به مقالات علمی و گفته های پزشکان بیان میکنه.
بعد پیامدهای تربیتی تلوزیونی شدن بچه ها رو میگه که یکی از یکی گریه آور تره و شاید اگه تلوزیونی بزرگ شده باشیم میتونیم در جای جای زندگیمون این پیامدها رو تو خودمون پیدا کنیم
در قسمت بعد علت سحر شدنمون توسط این قاب جادویی رو میگه
و در آخر هم راهکارها رو میگه

خیلی کامل و جامع و عالی بود.
تو کتاب خیلی جاها از نیل پستمن نقل قول میکنه. نظریه پرداز و استاد دانشگاه و اینا که سال ۲۰۰۳ فوت شده و کتاب هایی که نوشته ( زوال دوران کودکی ، زندگی در عیش مردن در خوشی) مال این دوره ی طلسم شده توسط رسانه نیست. اون دوره میگه زوال دوران کودکی در اثر رسانه اتفاق میفته‌ . الان اگر بود و بلاگرهای کودک اینستا رو میدید اسم کتاب غیرقابل پخش میشد قطعا.