بریده‌ای از کتاب مجموعه کامل اشعار قیصر امین پور اثر قیصر امین پور

"سفر در آینه" این منم در آینه یا تویی برابرم؟ ای ضمیر مشترک، ای خودِ فراترم! در من این غریبه کیست؟ باورم نمی‌شود خوب میشناسمت، در خودم که بنگرم این تویی، خود تویی، در پسِ نقابِ من ای مسیح مهربان، زیر نامِ قیصرم! ای فزون‌تر از زمان، دورِ پادشاهی‌ام ای فراتر از زمین‌، مرزهای کشورم! نقطه‌نقطه، خط‌به‌خط، ‌صفحه‌صفحه، برگ‌برگ خط رد پای توست، سطرسطر دفترم قوم و خویش من همه، از قبیلهٔ غمند عشق خواهر من است، درد هم برادرم سال‌ها دویده‌ام از پی خودم، ولی تا به خود رسیده‌ام ، دیده‌ام که دیگرم در به در به هر طرف، بی‌نشان و بی‌هدف گم شده چو کودکی، در هوای مادرم از هزار آینه تو‌به‌تو گذشته‌ام می‌روم که خویش را با خودم بیاورم با خودم چه کرده ام؟ من چگونه گم شدم؟ باز می‌رسم به خود، از خودم که بگذرم دیگران اگر که خوب، یا خدا نکرده بد خوب، من چه کرده‌ام؟ شاعرم که شاعرم! راستی چه کرده‌ام؟ شاعری که کار نیست کار چیز دیگریست، من به فکر دیگرم