بریده‌ای از کتاب راه رشد؛ الگوی دینی تربیت کودک و نوجوان اثر محمدصادق حائری شیرازی

این که در روایات آمده فرزند در هفت سال اول سرور است ، یعنی چون بچه نازک نارنجی است ، بگذار خودش تصمیم بگیرد ، همان طور که امیر و رئیس خودش تصمیم می گیرد ، یعنی این جوانه ی تصمیم گیری را در او رویش بده، یعنی به این جوانه مک بزن تا بالا بیاید ، یعنی از بیرون خلأ ایجاد کن تا او ناچار شود انرژی متراکم خودش را آزاد کند. وقتی که بچه احساس می کند مثل اینکه همه کاره است ، رئیس خانه است و همه به او احترام می گذارند ، احساس مسئولیت می کند. هفت سال در او« آزادی» بکار، و در هفت سال دوم «احساس مسئولیت» درو کن.