بریده‌ای از کتاب سه دیدار با مردی که از فراسوی باور ما می آمد: در میانه ی میدان اثر نادر ابراهیمی

وظیفه ی دین، کهنه کردنِ روح نیست؛ شفّاف و شاداب نگه داشتن آن است. خدا قدیم است، اما کهنه نیست؛ چرا که در هستی ِبی نهایت او ظرفیتِ همیشه نو ماندن هست. هستیِ خویش را قدری خدایی کنید تا نو شوید و نوتر شوید! انسان باید که، تا دمِ مرگ، روانِ خود را تازه و جلیل و سرزنده نگه دارد.