بریده‌ای از کتاب شهر غایب اثر ریکاردو پیگلیا
1403/8/29
5.0
1
صفحۀ 197
معتقدم که نقد ادبی باید سعی کند بستر تخیلی و ضمنیِ آثار ادبی را تصور کند. در این مورد، این سؤال مطرح می‌شد: واقعیت مستتر در شب‌زنده‌داری فینگان‌ها چیست؟ و پاسخ این است: واقعیتی که در آن مردم معتقدند زبان همان چیزی است که در این متن نوشته شده است. همین موضوع را می‌توان درباره‌ی شهر غایب گفت. می‌توان گفت که شهر غایب رمانی است که در آن من جامعه‌ای را تصور کرده‌ام که با داستان‌ها کنترل می‌شود، مانند رمانی واقع‌گرایانه از جامعه‌ای که در آن چیزی که واقعاً وجود دارد داستان‌های شفاهی است و ماشین‌هایی که خرده‌داستان‌های آرژانتین را بازگو می‌کنند. در اینجا می‌توانید بین کاری که من با شب‌زنده‌داری فینگان‌ها در «جزیره» کرده‌ام و چیزی که بناست در سراسر شهر غایب اتفاق بیفتد ارتباطی برقرار کنید.
معتقدم که نقد ادبی باید سعی کند بستر تخیلی و ضمنیِ آثار ادبی را تصور کند. در این مورد، این سؤال مطرح می‌شد: واقعیت مستتر در شب‌زنده‌داری فینگان‌ها چیست؟ و پاسخ این است: واقعیتی که در آن مردم معتقدند زبان همان چیزی است که در این متن نوشته شده است. همین موضوع را می‌توان درباره‌ی شهر غایب گفت. می‌توان گفت که شهر غایب رمانی است که در آن من جامعه‌ای را تصور کرده‌ام که با داستان‌ها کنترل می‌شود، مانند رمانی واقع‌گرایانه از جامعه‌ای که در آن چیزی که واقعاً وجود دارد داستان‌های شفاهی است و ماشین‌هایی که خرده‌داستان‌های آرژانتین را بازگو می‌کنند. در اینجا می‌توانید بین کاری که من با شب‌زنده‌داری فینگان‌ها در «جزیره» کرده‌ام و چیزی که بناست در سراسر شهر غایب اتفاق بیفتد ارتباطی برقرار کنید.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.