بریده‌ای از کتاب فانوس جادویی زمان: نگاهی به رمان در جستجوی زمان از دست رفته اثر مارسل پروست اثر داریوش شایگان

ایو تادیه می‌گوید:《 فروید سی و دو سال بیشتر از پروست عمر کرد، پانزده سال پیش از او به دنیا آمد و هفده سال پس از او از دنیا رفت (...) هیچ یک از این دو، باید تاکید کنم هیچ‌یک، آثار دیگری را نخوانده بود.》 پدیدار خواب برای هر دو اندیشمند مهمترین مظهر دنیای ناآگاه به شمار به‌رود. با این تفاوت که فروید برای کشف این عالم بر تعبیر رویاهای فرد خفته تاکید می‌کند، ولی خوابی که پرویت در رمانش تشریح می‌کند، خوابی است بی‌رویا، و حالتی است از نیمه بیداری.