بریدۀ کتاب
1402/9/20
3.4
72
صفحۀ 24
Reserving judgment is a matter of infinite hope "قضاوت نکردن آدم برمیگردد به امیدواری مطلق" پن: راوی میگه کسی میتونه هیچ کجا قضاوت نکنه که هر چیزی برایش از یه زاویهای قابل فهم باشه، یعنی امیدواری لامتناهی داشته باشه؛ از طرفی امیدواری خوبه اما امیدواری مطلق نه! آدم باید یه جاهایی با ناامیدی مواجه بشه و تاب بیاره. خلاصه منظورش اینه که آدمها خیلی جاها قضاوتگرن و نباید ادای قضاوتگر نبودن رو در بیارن.
Reserving judgment is a matter of infinite hope "قضاوت نکردن آدم برمیگردد به امیدواری مطلق" پن: راوی میگه کسی میتونه هیچ کجا قضاوت نکنه که هر چیزی برایش از یه زاویهای قابل فهم باشه، یعنی امیدواری لامتناهی داشته باشه؛ از طرفی امیدواری خوبه اما امیدواری مطلق نه! آدم باید یه جاهایی با ناامیدی مواجه بشه و تاب بیاره. خلاصه منظورش اینه که آدمها خیلی جاها قضاوتگرن و نباید ادای قضاوتگر نبودن رو در بیارن.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.