بریده‌ای از کتاب دوست بازیافته اثر فرد اولمن
دیروز
4.1
43
صفحۀ 22
در نوشتن عبارت «دوستی که حاضر باشم جانم را فدایش کنم» دو دل بودم. اما پس از گذشت سی سال هنوز معتقدم که گزافه نمی گفتم و به راستی حاضر بودم، حتی با خوشحالی، که به خاطر یک دوست بمیرم.
در نوشتن عبارت «دوستی که حاضر باشم جانم را فدایش کنم» دو دل بودم. اما پس از گذشت سی سال هنوز معتقدم که گزافه نمی گفتم و به راستی حاضر بودم، حتی با خوشحالی، که به خاطر یک دوست بمیرم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.