بریده‌ای از کتاب آنی شرلی در گرین گیبلز اثر لوسی مود مونتگمری
6 روز پیش
صفحۀ 220
نمی دانم...دیگر نمی خواهم زیاد حرف بزنم.احساس می‌کنم بهتر است افکار قشنگی در سرم بپرورانم،بعد آنها را مثل گنجی در سینه ام نگه‌دارم. دوست ندارم کسی به آنها بخندد یا از شنیدنشان جا بخورد.
نمی دانم...دیگر نمی خواهم زیاد حرف بزنم.احساس می‌کنم بهتر است افکار قشنگی در سرم بپرورانم،بعد آنها را مثل گنجی در سینه ام نگه‌دارم. دوست ندارم کسی به آنها بخندد یا از شنیدنشان جا بخورد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.