بریده‌ای از کتاب عین عاشقی اثر حسین وحدانی

شکلک توی گوشی،جای خنده و گریه و بوسه و عشق و دلتنگی را نمی گیرد. شکلک توی گوشی فقط یک شکلک است. این زَردَنبوی خندان با چشم چشم و دو ابرویش ظریف تر و نحیف تر از آن است که بار احساسات یک رابطه را به دوش بکشد. شکلک توی گوشی فقط یک بچه ی کوچک است که یادش داده اند بخندد و گریه کند و بوس بفرستد،نه که حجم دلتنگی های چندماهه ی دو تا آدم بزرگ را از دو سر دنیا توی دلش جا بدهد و به همدیگر برساند. موبایل و برنامه هایش،واقعیت غربت را پشت توهم حضور پنهان میکند فقط.