بریده‌ای از کتاب شب بخیر توکیو اثر آتسوهیرو یوشیدا

واژه زیبا نماد بود، نمادی که فرصت تجربه احساس واقعی را از فرد سلب می‌کرد. این واژه بسیار سهل الاستفاده بود، بسیار بی‌شکل بود و می‌توانست افکار، برداشت‌ها و احساسات آدمی را ببلعد و مهم‌ترین عناصر را خالی از معنا جلوه دهد.