بریدۀ کتاب

بدعت های عملی، در سطح جامعه و حاکمیّت، و در حکومت های دینی، در مسائل و موارد بسیاری پیدا می شود، که در آن مسائل و موارد، به اصل احکام -بطور دقیق- عمل نمی شود، بلکه به میل حکّام عمل می شود، اما برای حفظ حاکمیّت و قدرت، همواره به آنها صبغۀ دینی داده می شود. و صاحبان قدرت - در هر لباس و مقام- این شیوه را رها نمی کنند، و به واقعیّت موجود، گردن نمی نهند: - در سیاست و حاکمیّت. - در اقتصاد و معیشت. - در قضاوت و عدالت قضایی. - در اجرای واقعی عدالت. - در استفاده از قدرت. - در ادعای قداست، و نفی نکردن جدّی اظهارات متملّقان. - در زمینه سازی برای تکاثر و تراکم ثروت. - در نرسیدن به داد محرومان و نرساندن حقوق آنان. - در بی توجّهی به شخصیّت و کرامت انسان. - -در بیخبری محض، از روزگار سیاه له شدگان امّت و ملّت. و... و... و....