بریدۀ کتاب

طبع خواهد تا کشد از خصم کین عقل بر نفس است بند آهنین عقل ایمانی چو شحنهٔ عادلست پاسبان و حاکم شهر دلست هم‌چو گربه باشد او بیدار هوش دزد در سوراخ ماند هم‌چو موش در هر آنجا که برآرد موش دست نیست گربه یا که نقش گربه است گربهٔ چه شیر شیرافکن بود عقل ایمانی که اندر تن بود غرهٔ او حاکم درندگان نعرهٔ او مانع چرندگان (مولوی، مثنوی معنوی، دفتر چهارم. ابیات 1989_1984)