بریدۀ کتاب

اطفال که تنها پوست و استخوانند، برهنه همه جا در طول جاده دیده می شوند. دور پاهایشان بیش از سه اینچ نیست و چهره هایشان چون پیران هشتاد ساله رنگ پریده، پژمرده و چروکیده است. نیاز در همه جا هست و مردم مجبورند علف یا یونجه بخورند و یا حتی دانه های غله را از فضولات احشام در جاده ها جمع کنند تا نان درست کنند. به واقع در همدان چندین مورد آدم خواری دیده شده و دیدن این که اطفال و سگان بر سر مُردار حیوانی با هم می جنگند و یا قاپیدن زباله ای که به خیابان ریخته شود، امری عادی است. (گزارش فرانسیس وایت، معاون سفارت آمریکا، در سفر خود از بغداد به تهران)