بریدۀ کتاب

«اکثر ما به واسطه هیپنوتیزم عصر تکنولوژی ، از فروغی که جوهرهٔ وجود ماست دور شدیم. در این عصر ، اغلب ما با ارزشمندترین ساعاتمون رو سرگرمِ سرگرم بودنیم ! پیگیر اخبار کم اهمیت و سرگرمی های مصنوعی عصر جدیدیم ، در حالی که از زندگی واقعی غافل موندیم. فایده اش چیه که بهترین صبح ها روزهایی که به صورت بالقوه میتونن پر از بهره وری باشن صرف بالا رفتن از کوه هایی بکنیم که وقتی پیر و نحیف شدیم، تازه بفهمیم کوه ها اشتباه بودند؟ خیلی غم انگیزه »