بریده‌ای از کتاب طوطی اثر سوزانا تامارو

آن سال های تدریس در دهات کوهستانی، زندگی واقعی بود؛ وقتی که جوجه های او در انتظارش جیک جیک می کردند. هرروز صبح که از خواب بیدار می شد حس می کرد که وجود او «معنی» دارد. چه چیزی زیباتر و هیجان انگیزتر از دیدن آن همه چشم که تشنه ی «یادگرفتن» بودند؟