بریدۀ کتاب

من، زائر دائم این خاکم_ که زادگاه من است و عاشق امر بَرِ این خاکم_ که میهن من است این سرزمین معطر، با اسبان شرور و دختران خوبروی با دلوهایی که آب در آن ها لبپَر می زند با آتش و خشم و گناه و درد سرزمین مقدس من است_ ... و چه ترحم انگیزند آن ها که عاشق کامل زادگاهشان نیستند و چه خشم انگیزند آن ها که از میهنشان همان گونه نام می برند که از یک ستاره ی دور...