بریده‌ای از کتاب عکاسی، بالون سواری، عشق و اندوه اثر جولیان بارنز

«درک معنی یک مرگ هیچ کمکی به درک معنی باقی مرگ ها نمی کند.» و همین است که از اندوهی که در پی هر مرگ تازه می آید سراغمان هم هیچ تصور درستی نداریم: نه فقط از شدت و مدت اندوه،که از رنگ و جنس آن،از سراب و امید های واهی که پیش چشمانمان می گسترد،و میل غریبش به بازگشت و نیز شوکِ آغازینِ اندو: یکهو پرتاب شده اید به آب های یخ دریای شمال و تنها یک جلیقه ی چوب پنبه ای مسخره دارید که قرار است شما را نجات دهد.