بریده‌ای از کتاب سووشون اثر سیمین دانشور

دوست داشتن که عیب نیست باباجان . دوست داشتن دل آدم را روشن می‌کند . اما کینه و نفرت دل آدم را سیاه می‌کند . اگر از حالا دلت به محبت انس گرفت، بزرگ هم که شدی آماده دوست داشتن چیزهای خوب و زیبا هستی . دل آدم عین یک باغچه پر از غنچه است . اگر با محبت غنچه ها را آب دادی باز می‌شوند ، اگر نفرت ورزیدی غنچه‌ها پلاسیده می‌شوند . آدم باید بداند که نفرت و کینه برای خوبی و زیبایی نیست ، برای زشتی و بی‌شرفی و بی‌انصافی است . این جور نفرت علامت عشق به شرف و حق است .