بریده‌ای از کتاب کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم اثر اسلاونکا دراکولیچ

در جامعه ای که حکومتش توتالیتر است، آدم ناچار است با قدرت ارتباط مستقیم داشته باشد؛ راه گریزی وجود ندارد. به همین دلیل سیاست هرگز انتزاعی نمی شود. له صورت نیرویی خشن، بی رحم و آشکار باقی می‌ماند که تمام چند و چون زندگی ما را تعیین میکند: چه بخوریم، چه بپوشیم و چطور زندگی کنیم.