بریده‌ای از کتاب انسان و سرنوشت اثر مرتضی مطهری

حتمیت و عدم حتمیت، ناشی از جنبه ی قابلی است نه جنبه ی فاعلی؛ به معنی قابلیت واحد و قابلیت های متعدده است. از این رو مجردات علوی که فاقد امکان استعدادی می باشند و همچنین موجودات طبیعت در بعضی حالات که استعداد بیش از یک آینده را ندارند، سرنوشتشان حتمی است، و اما آن دسته از پدیده های طبیعت که استعداد بیش از یک آینده را دارند، سرنوشتشان غیر حتمی است.