بریده‌ای از کتاب مادام بواری اثر گوستاو فلوبر
1404/7/2 - 08:03
1.4
87
صفحۀ 3
آدم باید کلمات را خوب زیرورو کند، همه جاشان را به دقت وا برسد و بعد مثل پدران اسپارتی، بی‌هیچ رحم و شفقت آن‌هایی را که پاهایشان فلج است یا سینه تنگی دارند دور بریزد. جملات باید در کتاب جنب‌وجوش داشته باشند، مثل برگ‌ها در جنگل، همگی با همهٔ شباهت‌هاشان، بی‌شباهت به هم. این جنب‌وجوش در کوتاه مدت به دست نمی‌آید بلکه با پشتکار فراوان و بلندبلند خواندن‌های پی‌درپی و حذف نارسایی‌ها و بازنویسی‌های مکرر در درازمدت حاصل می‌شود.
آدم باید کلمات را خوب زیرورو کند، همه جاشان را به دقت وا برسد و بعد مثل پدران اسپارتی، بی‌هیچ رحم و شفقت آن‌هایی را که پاهایشان فلج است یا سینه تنگی دارند دور بریزد. جملات باید در کتاب جنب‌وجوش داشته باشند، مثل برگ‌ها در جنگل، همگی با همهٔ شباهت‌هاشان، بی‌شباهت به هم. این جنب‌وجوش در کوتاه مدت به دست نمی‌آید بلکه با پشتکار فراوان و بلندبلند خواندن‌های پی‌درپی و حذف نارسایی‌ها و بازنویسی‌های مکرر در درازمدت حاصل می‌شود.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.