بریده‌ای از کتاب آنجا به دنیا آمدم، اینجا به دنیا آمدم اثر مريد برغوثي

قهوه را باید دیگران به آدم بدهند. قهوه مثل گل است. گل را دیگران به آدم تقدیم می‌کنند. هیچ کس به خودش گل نمی‌دهد.اگر خودت برای خودت قهوه درست کنی یعنی در آن لحظه در یک خلوت آزادانه، بدون هیچ عاشق و عزیزی، در کنج تنهایی غریبانه‌ات به سر می‌بری. اگر این خلوت، اختیاری باشد، داری بهای آزادی‌ات را می‌دهی و اگر اجباری باشد نیاز به صدای زنگ خانه داری.