بریده‌ای از کتاب سیری در نهج البلاغه اثر مرتضی مطهری
1403/10/8
صفحۀ 276
انسان آنگاه انسان واقعی است و به آن اندازه از واقعیت انسان بهره‌مند است که فاقد تمکین و تسلیم باشد.
انسان آنگاه انسان واقعی است و به آن اندازه از واقعیت انسان بهره‌مند است که فاقد تمکین و تسلیم باشد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.