بریده‌ای از کتاب تاریخ اسلام (از جاهلیت تا رحلت پیامبر اسلامی (ص)) اثر مهدی پیشوایی

 سابقۀ شهر مكه به زمان حضرت ابراهيم برمى گردد كه به امر پروردگار، همسرش هاجر و فرزند شيرخوارش اسماعيل را از شام آورد و در سرزمينى خشك و بى آب و علف جا داد [۳] پس از پيدايش «آب زمزم» به ارادۀ خداوند جهت استفادۀ اين دو، [۴] قبيلۀ «جُرْهُمْ» از قبايل جنوب (كه بر اثر قحطى و خشكسالى، به سمت شمال حركت كرده بودند) در آن نقطه سكنى گزيدند. [۵] اسماعيل كه به سن جوانى رسيد با دخترى جرهمى ازدواج كرد. [۶] ابراهيم از طرف خداوند مأمور شد به كمك فرزندش اسماعيل، كعبه را بنيان نهد. [۷] با ساخته شدن كعبه، شالودۀ شهر مكّه ريخته شد و نسل اسماعيل به مرور زمان در مكه افزايش يافت. ---------- [۳]: . ابراهيم (۱۴): ۳۷. [۴]: . ابن هشام، السيرة النبوية (قاهره: مطبعة مصطفى البابى الحلبى، ۱۳۵۵ ه. ق)، ج ۱، ص ۵۵ و ۱۱۶؛ ازرقى، تاريخ مكه، تحقيق: رشدى الصالح ملحس (قم: منشورات الرضى، ۱۳۶۹)، ج ۱، ص ۵۵؛ تاريخ يعقوبى (نجف: المكتبة الحيدرية، ۱۳۴۸ ه. ق)، ج ۱، ص ۱۸؛ ابن رسته، الأعلاق النفيسه، ترجمۀ حسين قره چانلو (تهران: اميركبير، ۱۳۶۵)، ص ۵۱. [۵]: . ازرقى، پيشين، ص ۵۷؛ مسعودى، مروّج الذهب (بيروت: دارالأندلس، ط ۱، ۱۹۶۵ م. )، ج ۲، ص ۲۰. [۶]: . تاريخ يعقوبى، ج ۱، ص ۱۹ و ۱۹۳؛ ازرقى، پيشين، ص ۵۷. [۷]: . بقره (۲): ۱۲۷.