بریده‌ای از کتاب در هوای حق و عدالت: از حقوق طبیعی تا حقوق بشر اثر محمدعلی موحد

در جایی دیگر از مثنوی معنوی، "حق" به معنی حقیقت و در برابر باطل به کار رفته است: زان که بی‌حق باطلی ناید پدید / قلب را ابله به بوی زر خرید آن‌که گوید جمله حق از ابلهی‌ست / وان‌که گوید جمله باطل او شقی‌ست مقصود شاعر آن است که اندیشه‌ها و اعتقادات مردم نه همه با حقیقت وفق می‌دهد و نه یک‌سره برخلاف حقیقت است. حقیقت انگاشتن و پذیرفتن همه‌ی آن‌ها نشانه‌ی خامی و حماقت است؛ چنان‌که باطل انگاشتن و ردِّ همه‌ی آن‌ها نشان از کوردلی و شقاوت دارد.