بریده‌ای از کتاب اعتیاد به نفت: تلاش بی پایان آمریکا برای امنیت انرژی اثر ایان راتلج

مردان نفتی آمریکایی در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، مانند نومحافظه‌کاران قرن بیست‌و‌یکم، حضور خود را در خاورمیانه با یک دید ایدئولوژیکی -و البته با عنوان و ظاهر نوع‌پرستی و رسالت متمدن ساختن- توجیه کرده و می‌دیدند. افرادی نظیر چارلز هامیلتون، رئیس شرکت نفت گلف، که در بسیاری از مذاکرات منتج به کسب امتیاز در منطقه نفتی شرکت داشت، کار خود را ادامه تلاش‌های طولانی میسیونرها، پزشکان و معلمان آمریکایی می‌دانستند که از اواسط قرن نوزدهم زندگی خود را وقف خاورمیانه کرده‌بودند.