بریده‌ای از کتاب آتش بدون دود: هرگز آرام نخواهی گرفت اثر نادر ابراهیمی
1403/5/12
4.3
22
صفحۀ 136
گریه، چه نعمتی ست واقعا! گمان می‌برم که اگر خداوند، صد هزار گونه خنده می‌آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی‌آموخت، قلب، حتی تاب ده روز تپیدن را هم نمی‌آورد. گریه، چه نعمتی ست واقعا_ برای آنکس که قلبی دارد.
گریه، چه نعمتی ست واقعا! گمان می‌برم که اگر خداوند، صد هزار گونه خنده می‌آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی‌آموخت، قلب، حتی تاب ده روز تپیدن را هم نمی‌آورد. گریه، چه نعمتی ست واقعا_ برای آنکس که قلبی دارد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.