بریده‌ای از کتاب آرزوهای دست ساز: روایت داستانی از شکل گیری یک شرکت دانش بنیان در حوزه فناوری های الکترونیکی و کامپیوتری اثر میلاد حبیبی هوجقان

چنین آدم‌هایی می‌توانستند به راحتی کارهای بی‌دردسرتری پیدا کنند؛ جایی استخدام بشوند و ساعت بزنند و سرماه حقوقشان سر بخورد توی حسابشان. این طرف هم اگر کار دندان‌گیری گیرشان نمی‌آمد، می‌توانستند بروند آن‌طرف. آن‌طرف‌آبی‌ها زرنگ‌تر از این حرف‌ها هستند که دست رد به سینه چنین آدم‌هایی بزنند. علت آن هم روشن است؛ کشور‌های پیشرفته، در رشته‌های کلیدی معمولا از متخصصان خودشان استفاده می‌کنند، اما برای رشد علوم پایه که به آن نیاز مبرم ندارند و آن‌چنان برایشان درآمدزا نیست، از متخصصان کشورهای دیگر استفاده می‌کنند. به نوعی متخصصان و تحصیل‌کردگان کشورهای به اصطلاح جهان سومی، مقدمات پیشرفت آنها را فراهم می‌کنند.