بریده‌ای از کتاب شهر غایب اثر ریکاردو پیگلیا

«می‌ببینید، سیاستمدارها دانشمند‌ها رو باور دارن (پرون-ریشتر)، و دانشمندها رمان‌نویس‌ها رو باور دارن (روسی-ماسدونیو فرناندز). بخش عمده‌ای از خواننده‌های رمان‌ها دانشمندها هستن، چون اون‌ها آخرین نماینده‌های جامعه‌ی قرن نوزدهمن، تنها کسایی که واقعاً به عدم قطعیت واقعیت و فرم داستان توجه دارن. ماسدونیو می‌گفت، فیزیکدان‌ها اسم کوارک رو روی ذره‌ی بنیادینِ کیهان گذاشتن تا ادای احترامی به شب‌زنده‌داری فینگان‌های جویس کرده باشن. تنها دوستی که آینشتاین تو پرینستون داشت، تنها معتمدش، هرمان بروخِ رمان‌نویس بود، همون که آینشتاین از کتاب‌هاش، مخصوصاً مرگ ویرژیل ، از حفظ نقل قول می‌کرد. باقی آدم‌های دنیا عمرشون رو صرف باور کردنِ خرافات تلویزیونی می‌کنن» شهر غایب