بریده‌ای از کتاب حسرت؛ در ستایش زندگی نازیسته اثر آدام فیلیپس

انسان‌ها وقتی برای ما واقعی می‌شوند که ما را سرخورده می‌کنند؛ اگر سرخورده‌مان نکنند، تنها شخصیت‌هایی خیالی هستند. اگر دیگران به اندازه کافی سرخورده‌مان کنند برایمان واقعی می‌شوند، یعنی تبدیل می‌شوند به افرادی که می‌توانیم با آنها تعامل داشته باشیم. و اگر بیش از حد سرخوردمان کنند، بیش از حد واقعی می‌شوند، به ستوهمان می‌آورند و ما ناگزیریم به آنها آسیب برسانیم.