بریده‌ای از کتاب سقای آب و ادب اثر سیدمهدی شجاعی

و آنها که مرا به لقب قمر ، مفتخر ساخته اند ، نسبت به میان ماه و خورشید را چه خوب می فهمیده آمد ! من به طفیلی حسین آمدم و به عشق حسین زیسته ام . من آمدم که عاشقی را به تجلی بنشینم . من آمدم که دوست داشتن را معنا کنم. اما آسمان عشق حسین بلندتر از آن است که پرنده عاشقی چون من بتواند بر آستان عظمتش بال ارادت بساید.