بریده‌ای از کتاب بینوایان اثر ویکتور هوگو

جامعه بشری همه انسان‌ها را در خود جای می‌دهد. همه آدمیان از یک خمیره درست شده‌اند. در این جهان در سرشت و سرنوشت آدمی تفاوتی نیست؛ همه انسان‌ها در پشت سر، ظلمت و نیستی را دارند و در حال حاضر همان گوشت و پوست را دارند، و در آینده نیز همه به یک مشت خاک تبدیل می‌شوند. اما جهل، هرگاه که با خمیره آدمی درآمیزد، آن‌ها را آلوده می‌کند، سیاه می‌کند، و این سیاهی در باطن آدمی نفوذ می‌کند و به نام "شر" در آن جای‌گیر می‌شود.