بریده‌ای از کتاب بزرگترین زندان زمین اثر ایلان پاپه

نخست وزیر(لوی اشکول) عمدتا نگران این بود که آبا ایبان وزیر امور خارجه اش، که در آن زمان در سازمان ملل بود، در مورد نیات اسرائیل به دنیا باید چگونه توضیح دهد. چگونه می توانستند نشان دهند که دولت یهود متعهد به صلح است، در حالی که در عمل به طور یک‌جانبه تصمیم گرفته بود که هم کرانه باختری و هم نوار غزه برای همیشه تحت کنترل اسرائیل باشد؟ دیپلماسی اسرائیل از آن زمان تا کنون تلاش کرده است تا این امر ناممکن را ممکن سازد. ....درصورت جلسات از زلمان آران(وزیر آموزش) نقل شده است که:«ما باید چیزی بگوییم، اما لزوما منظوری نداشته باشیم.» منظور او این بود که درباره تمایل به صلح حرف بزنند، اما واقعا منظوری نداشته باشند. (آرشیو دولتی اسرائیل، جلسات دولت، ۱۸ ژوئن ۱۹۶۷)