بریده‌ای از کتاب آغازی بر یک پایان اثر سید مرتضی آوینی

عادات هر نوع عمل - و از جمله عبادات - را فاسد می‌کنند. حکمت وجود شیطان در عالم آن است که فرد مؤمن همواره نسبت عمل خویش را با معنای حقیقی آن تجدید کند و از گرفتار آمدن در چنبرۀ عادات بپرهیزد. وظیفه شیطان ایجاد شک است و شک هرچند بنیان اعتقادات را سست می‌کند اما در این حال رشتۀ یقین را مستحکم می‌دارد. تا شک نباشد کی می‌توان به یقین رسید و تا شب نباشد کی می‌توان به حقیقت نور واصل شد؟ کیست که از این مجاهد بی‌نیاز باشد؟